Kahrolası bir bankacı olduğum, lanet olası her şeye işim gereği belirli bir mesafede olmam gerektiği ve yazılarımı da özgürce yazmak istediğim için mahlas kullanmak zorundayım. Yoksa ben de ister miyim imzasız yazılar yazmayı? Amacım sağa sola sataşıp prim yapmak değil ki? Allah’a şükür kuyruk acım da yok. Dili bütün nüansları, bütün farklılıklarıyla kullanmaya çalışıp insanların ilgisini çekecek yazılar yazmak, bütün gayem bu. Yazıya tutkunum, yazmadan duramıyorum.
Kadın Kokusu (Scent of a Woman) filmini sanırım ilk kez on sekiz yaşımda izlemiştim. Açıkçası o zamanlar bende büyük bir etki bırakmamıştı. Tamam, Al Pacino Albay Frank Slade rolünde döktürüyordu ama hayat konusunda ‘tıfıl’ olan ben gereken mesajları kavrayamamıştım.
İlk seyredeşimden beş altı sene sonra Angel’daki buz gibi odamda bir Pazar akşamı, artık BBC’de mi yoksa Channel Four’da mı karşıma çıkıp tekrar izlediğimde çarpıldım. Londra’ya ilk geldiğim zamanlardı, cebimde yeteri kadar para yoktu ve odam bir sterlinle çalışan bir ısıtıcıyla ısınıyordu. Hiç kimseyi tanımıyordum ve keyfim de pek yerinde değildi. O günden beri can yoldaşım oldu bu film.
Çok sevdiği askerlik mesleğini tahlihsiz bir olay sonucunda kör olduğu için bırakmak zorunda kalmış, kızı, damadı ve torunlarıyla beraber yaşayan ama yaşama sevincini yitirmiş, aksi ve huysuz bir ihtiyar olan Albay Frank Slade’i kendime yakın bulmuştum.
Argo konuşan, küfür eden, barınağından çıkmadan devamlı viski içip 900’lü hatlarda konuşarak vakit geçiren sevimsiz adamın hayatı, Şükran Günü tatili için kendisine bakıcılık yapacak Charlie Simms sayesinde değişir. Başta sevmediği genç adama kadınlar, arabalar, adam satmalar, puştluklar, kısaca hayatla ilgili dersler vermeye başlar.
Çok sevmiş, çok terkedilmiş, ihanete uğramış, ekşi adamların ortak hikayesidir onun yaşadığı. Alnında derin iki çizgi olan, hayata parmak atmış insanların hüzünlü hikayesi.
Ne zaman canım sıkkın olsa ve umudumu yitirsem hiç bıkmadan bu filmi izlerim.
Tango sahnesinde Donna’ya dediği gibi ‘If you're tangled up, just tango on’.
Bu blog sayfasının adı da işte bu filme olan derin bağlılığımdan geliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder