Cumhuriyet Bayramı’nda Paris biletleri çok pahalı olduğu için Wings kartımdaki millerle aldım biletimi (Reklam yapıyorum, bir beleş uçak bileti verirler artık). Telefonda konuştuğum görevli Türk Hava Yolları için bilet kalmadığını sadece Air France ile uçabileceğimi söyledi. Paris’e gittikten sonra hangi havayolu olduğu ne fark eder değil mi? Alalım dedim sayın görevli.
Bir kaç gün sonra internet üzerinden check-in işlemi için email geldi. Linki tıklayarak açılan pencerede kaydımı yaptırdım. Sistem 5A numaralı koltuğu uygun görmüş benim için. Genel olarak kaide nedir bilmiyorum ama bugüne kadar uçtuğum uçaklarda ilk on sıra “first class” veya “business” sınıf için ayrılır, sonrasına da perde çekilir. Hata olmuştur diye hiç üstünde durmadım.
Uçuş günü bagajımı teslim ederken yerimin 8A olarak değiştirildiğini söylediler. Uyanmış keratalar diye içimden geçirerek teşekkür ettim, uçuş kartımı aldım.
Uçağa bindiğimde hem acı hem de keyifli gerçekle karşılaştım. Hayatımda ilk defa “first class” uçacaktım. Gözlemlediğim kadarıyla “first class” ve ekonomi sınıfı arasındaki farklar sadece yemek ve perde. Çünkü ne koltuklar arası mesafe ne de koltukların kendisi geniş. Tabii bir diğer fark da bu sınıfta uçan yolculuların genel olarak kravatlı, takım elbiseli olmaları ve uçuş boyunca ‘elektronik posta kutularıyla ‘ uğraşmaları. Hepsinin günahını almayayım, kitap ve dergi okuyan da vardı.
Hatıra olsun diye yemek mönüsünü de aldım, yandaki resimde görebilirsiniz. (Bu yazıyı okuyan Air France Kurumsal İletişim Türkiye Bölümü tespitlerimi dkkate alacaktır). Karides inanılmaz, profiterol kıvamında, Bordeaux şarabı şurup gibiydi (Air France’tan da beleş bilet geliyor).
Pasaport kontrolünden geçtikten sonra valizimi almak için beklemeye başladım. Meğer Bölüm Başkanı’yla aynı uçakla gelmişiz. Valizini beklerken karşılaştık. “Aynı uçakta mıydık seni hiç göremedim, ben ondokuzuncu sıradaydım sen neredeydin” diye sordu? Onikinci sıradaydım dedim. “First class” uçtum nasıl diyebilirdim ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder